Καστίλια, Ραμόν

(Ramon Castilla, Ταραπακά 1797 – Αρίκα 1867). Περουβιανός στρατηγός και πολιτικός, πρόεδρος του Περού (1845-51, 1855-62). Κατά την περίοδο της σύγκρουσης ανάμεσα στο Περού και στη Βολιβία οργάνωσε στρατό, με τον οποίο νίκησε τον πρόεδρο Ορμπεγκόζο –όταν αυτός επέστρεψε από τη Βολιβία στη χώρα του– και βάδισε εναντίον της Λίμα. Φίλος του προέδρου Γκαμάρα, πήρε μέρος με επικεφαλής εκείνον στην εκστρατεία εναντίον της Βολιβίας. Ανέβηκε στην εξουσία με πραξικόπημα το 1844 και τον επόμενο χρόνο ανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας μετά τη διεξαγωγή εκλογών. Στη διάρκεια της πρώτης περιόδου της εξουσίας του επέστησε την προσοχή του στη βελτίωση της οικονομίας και στην κατασκευή οδικών δικτύων και λιμένων, κατάργησε τη δουλεία των μαύρων όπως επίσης και ορισμένες φορολογικές επιβαρύνσεις που είχαν επιβληθεί στους ιθαγενείς της χώρας. Απομακρύνθηκε από την εξουσία για μερικά χρόνια, παραγκωνισμένος από επαναστατικό κίνημα με ηγέτη τον στρατηγό Χοσέ Ρουφίνο Ετσενίκε και επανήλθε στην προεδρία το 1855. Στη δεύτερη περίοδο της θητείας του έφερε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο Περού και το 1856 δημοσίευσε το νέο σύνταγμα της χώρας, που καταργούσε τη θανατική ποινή, τα στρατιωτικά και εκκλησιαστικά προνόμια, αποκαθιστούσε τις κοινοτικές διοικήσεις κ.ά. Το σύνταγμα αναιρέθηκε το 1860 και αντικαταστάθηκε με άλλο, περισσότερο συντηρητικό. Το 1861 προέβη σε μια δεύτερη άκαρπη προσπάθεια να κατακτήσει τη Βολιβία και έναν χρόνο αργότερα αποσύρθηκε από την πολιτική. Δολοφονήθηκε το 1867.